merhaba gene ben geldim bugün 20/07/2010 salı günü sıpamsız 11 inci gün onu çok özledim ya artık canım hiçbirşey yapmak istemiyor uyumak ve 15 ay sonra uyanmak istiyorum hayat artık çekilmez oluyor bugün işten çıkmayı düşünüyorum aşkım çıkma diyor ama ben duramıyorum artık diyorum ya hayat çekilmez oluyor artık biri birşey dediği zaman hemen zoruma gidiyor kaldıramıyorum çok yoruldum kafamda çok karışık dün akşam aşkımla 3:30 4:30 nöbeti tuttuk daha sonra nöbet bitince aşkım uyudu bende uyudum ama hastalanmış beli ağrıyormuş ya kıyamam ben ona onu gerçekten çok seviyorum ve çok özledim ama o beni sevmiyor biliyorum seviyorsada hiç belli etmiyor ben belli etmesini benimle daha fazla ilgilenmesini benimle daha çok zaman geçirmesini istiyorum bana yalan söylememesini istiyorum ama olmuyor o hep bana yalan söylüyor o yüzden bence sevmiyor beni ama ben onu çok seviyorum ona şimdiye kadar hiç yalan söylemedim söylemek zorunda da kalmam inşallah dün beni istemeye geldiler yani görmeye bunu pazar günü ona söyledim ama hemen unuttu dün hiç sormadı bile beni önemsese böyle olmazdı hep ben ilgi istediğimde işim var diyor yorgunum diyor kafam karışık diyor ilgilenmek bile istemiyor ama ben sıkıntım bile olsa onun yanında olunca çok mutlu oluyorum herşeyi unutuyorum ama o öyle olamıyor benim onun gözünde hiç önemim yok benim için kimseden vaz geçemiyor bilmiyorum kafam çok karışık canım çok sıkkın bugün kör oldum bilmiyorum ama sağ gözüm görmüyor yani bulanık göryor şuanda yazarken bile kafam dönüyormuş gibiyim günlerim böyle geçiyor işte belki o bunları okurken benden ayrılmış olacak belkide yazdıklarım ona çok saçma gelecek ama bilmiyorki bunlar benim için önemli bunlar benim düşüncelerim ben bunları yazarken hep onu düşünerek onun için ağlayarak yazıyorum bilmiyor o bunları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder